Παρόλο που κάποιοι την αμφισβητούν, όλα δείχνουν ότι η γυναικεία εκσπερμάτιση είναι υπαρκτή
και δίνει μια νέα και πολύ απολαυστική διάσταση στο πολυσυζητημένο θέμα του οργασμού. Ναι, μπορείς και εσύ.
Αναζητώντας τα ίχνη του υγρού γυναικείου οργασμού στον κόσμο των «πραγματικών» ανθρώπων και δη στο ελληνικό διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα blog που είχε μια σχετική ανάρτηση το Φεβρουάριο του 2007, και από τότε οι επισκέπτες του συμμετέχουν ακόμα και σήμερα με την ίδια θέρμη στη συζήτηση… Εκεί, γυναίκες ομολογούν την προσωπική τους εμπειρία, το πώς ανακάλυψαν ξαφνικά αυτό το νέο είδος οργασμού εντελώς ξαφνικά σε προχωρημένη ηλικία. Κάποιοι άντρες δυσπιστούν, οι περισσότεροι επιβεβαιώνουν το φαινόμενο και μακαρίζουν όποιον έχει την τύχη να το ζήσει προσωπικά. Συμμετέχοντας στη συζήτηση, ήρθα σε επαφή με τον Κώστα, την «αιτία» για τη συγκεκριμένη σελίδα, όπως χαρακτηριστικά λέει. Ο Κώστας πιστεύει ότι το squirting έχει θέση στη ζωή κάθε γυναίκας, αρκεί να εκπαιδευτεί σε αυτό. Ισχυρίζεται ότι ο ίδιος το έχει «διδάξει» προσωπικά σε 20 γυναίκες, και όλες κατάφεραν τελικά να το κάνουν, αν και 3 από αυτές δε δέχτηκαν να το επαναλάβουν λόγω ψυχολογικών παραμέτρων (κατά την εκτίμηση του Κώστα). Και μου περιέγραψε αναλυτικά τεχνικές, τις οποίες επιβεβαίωσα στη συνέχεια στο διαδίκτυο. Είναι δυνατόν όλα αυτά να είναι μύθος; Αν ναι, είναι πολύ καλοστημένος μύθος…
Συγκεκριμένα, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Sexology ο Grafenberg αναφέρει ότι «η ποσότητα των υγρών μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να τοποθετηθεί μια πετσέτα στα σεντόνια». Οι ισχυρισμοί του δεν έγιναν ευρύτερα αποδεκτοί, αφού οι τότε πρωτεργάτες της σεξουαλικής υγείας, όπως οι Alfred Kinsey και Masters & Johnson θεώρησαν ότι αυτό που περιέγραφε δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ακράτεια ούρων. Το θέμα ανακινήθηκε ξανά τη δεκαετία του ’80, με το μπεστ σέλερ The G Spot and Other Recent Discoveries About Human Sexuality, στο οποίο οι καταξιωμένοι Αμερικανοί σεξολόγοι Ladas, Whipple & Perry παραθέτουν τα αποτελέσματα ερευνών τους πάνω στη γυναικεία εκσπερμάτιση και υπερασπίζονται την ύπαρξή της θέτοντας το ζήτημα επαναπροσδιορισμού της γυναικείας σεξουαλικότητας. Κι ενώ το θέμα αποκτά κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικές προεκτάσεις, ακόμα και σήμερα οι επιστήμονες δεν φαίνεται να έχουν καταλήξει σε ένα κοινό συμπέρασμα. Χρειάστηκε να απευθυνθώ σε διάφορους γυναικολόγους και να αντιμετωπίσω ποικίλες αντιδράσεις, από την ειλικρινή ομολογία άγνοιας του θέματος μέχρι αμήχανα γέλια και συγκρατημένη ειρωνεία, ώσπου να βρω ένα γιατρό που ήταν ενημερωμένος σχετικά.
Ο Δρ. Αλέξανδρος Μπάντερ, μαιευτήρας - χειρουργός γυναικολόγος, ήταν ο μόνος από όσους μίλησα που επιβεβαίωσε ότι η «γυναικεία εκσπερμάτιση» δεν είναι μύθος. «Πράγματι υπάρχει γυναικείος οργασμός που συνοδεύεται από μεγάλη έκκριση υγρών. Η προέλευσή τους δεν είναι από τους παραουρηθρικούς αδένες, αλλά μέσα από την ουροδόχο κύστη. Δεν έχει διαπιστωθεί αν τα υγρά αυτά προέρχονται από τους ουρητήρες ή τα νεφρά, πάντως δεν είναι ούρα. Ενδέχεται το υγρό του συγκεκριμένου οργασμού να περιέχει και κάποια ποσότητα ούρων, η οποία συμπαρασύρεται, η βασική σύστασή του όμως είναι ένζυμα, σάκχαρα και άλλες ουσίες που συναντώνται επίσης στο σπερματικό υγρό του άντρα» λέει ο Δρ. Μπάντερ. Πράγματι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, όπως αυτή του Dr.F. Cabello Santamaría που παρουσιάστηκε στο 13ο Διεθνές Συνέδριο Σεξολογίας το 1997, το εν λόγω υγρό περιέχει αμελητέες ποσότητες ουρίας και κρεατίνης –που είναι τα κυρίαρχα συστατικά των ούρων– και μεγάλες ποσότητες PSA, μια χημική ουσία που παράγεται αντίστοιχα στον αντρικό προστάτη.
Σεμινάρια που μπορεί να σοκάρουν πολλούς, αφού παρουσιάζει η ίδια αυτοπροσώπως τη συγκεκριμένη τεχνική, έχοντας live πολλαπλούς οργασμούς ενώπιον του κοινού. Η Μπελ ισχυρίζεται ότι μέχρι τα 29 της δεν είχε κανένα είδος οργασμού και από το 1989, όταν συμπτωματικά κατάφερε να εκσπερματίσει, έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος του έργου της στο να περιγράφει τη συγκεκριμένη διαδικασία και να εξοικειώνει το ευρύτερο κοινό –ιδίως τις γυναίκες– σε σχέση με αυτό. «Είναι κάτι που εκπαιδεύεις το σώμα σου να κάνει» λέει η Μπελ, περιγράφοντας τα σταδιακά βήματα που πρέπει να ακολουθήσει μια γυναίκα για να τα καταφέρει:
και δίνει μια νέα και πολύ απολαυστική διάσταση στο πολυσυζητημένο θέμα του οργασμού. Ναι, μπορείς και εσύ.
Πολλές από εσάς θα θυμούνται σίγουρα ένα επεισόδιο του Sex and the City, όπου η Σαμάνθα, εξερευνώντας τη λεσβιακή της πλευρά, βρίσκεται στο κρεβάτι με μία γυναίκα της οποίας ο οργασμός συνοδεύεται από την έντονη έκκριση μιας μεγάλης ποσότητας υγρού που καταλήγει στο πρόσωπο της έκπληκτης Σαμάνθα.
«Σκηνοθετικές υπερβολές, σιγά…» σκεφτήκαμε όλοι. Ένας φίλος όμως μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε υπάρξει ο ίδιος μάρτυρας ενός αντίστοιχου περιστατικού, με μία κοπέλα που πράγματι της συνέβαινε το ίδιο κατά τον οργασμό της, με ή χωρίς διείσδυση. Ψάχνοντας περισσότερες πληροφορίες για το μυστήριο της γυναικείας φύσης στο διαδίκτυο, βρέθηκα αντιμέτωπη με το φαινόμενο squirting (από το ρήμα squirt = εκτοξεύω) πάνω στο οποίο βασίζεται μια ολόκληρη υποκατηγορία στις ταινίες πορνό. Μάλιστα, σε ένα βιντεάκι που παρακολούθησα στο youporn.com (το «αδελφάκι» του youtube, με περιεχόμενο αποκλειστικά για ενηλίκους), μία ταλαντούχα squirter κατάφερε να εκτοξεύσει τον πίδακά της 4,2 μέτρα μακριά (εξ ου και ο όρος squirting).
Αναζητώντας τα ίχνη του υγρού γυναικείου οργασμού στον κόσμο των «πραγματικών» ανθρώπων και δη στο ελληνικό διαδίκτυο έπεσα πάνω σε ένα blog που είχε μια σχετική ανάρτηση το Φεβρουάριο του 2007, και από τότε οι επισκέπτες του συμμετέχουν ακόμα και σήμερα με την ίδια θέρμη στη συζήτηση… Εκεί, γυναίκες ομολογούν την προσωπική τους εμπειρία, το πώς ανακάλυψαν ξαφνικά αυτό το νέο είδος οργασμού εντελώς ξαφνικά σε προχωρημένη ηλικία. Κάποιοι άντρες δυσπιστούν, οι περισσότεροι επιβεβαιώνουν το φαινόμενο και μακαρίζουν όποιον έχει την τύχη να το ζήσει προσωπικά. Συμμετέχοντας στη συζήτηση, ήρθα σε επαφή με τον Κώστα, την «αιτία» για τη συγκεκριμένη σελίδα, όπως χαρακτηριστικά λέει. Ο Κώστας πιστεύει ότι το squirting έχει θέση στη ζωή κάθε γυναίκας, αρκεί να εκπαιδευτεί σε αυτό. Ισχυρίζεται ότι ο ίδιος το έχει «διδάξει» προσωπικά σε 20 γυναίκες, και όλες κατάφεραν τελικά να το κάνουν, αν και 3 από αυτές δε δέχτηκαν να το επαναλάβουν λόγω ψυχολογικών παραμέτρων (κατά την εκτίμηση του Κώστα). Και μου περιέγραψε αναλυτικά τεχνικές, τις οποίες επιβεβαίωσα στη συνέχεια στο διαδίκτυο. Είναι δυνατόν όλα αυτά να είναι μύθος; Αν ναι, είναι πολύ καλοστημένος μύθος…
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
Το squirting δεν είναι ανακάλυψη των τελευταίων ετών και σίγουρα δεν είναι δημιούργημα του δυτικού πολιτισμού: αναφέρεται σε ιστορικά κείμενα όπως το Κάμα Σούτρα ενώ, σύμφωνα με ανθρωπολογικές έρευνες, παίζει σημαντικό ρόλο στα έθιμα ενηλικίωσης κάποιων αφρικανικών φυλών. Για παράδειγμα, στη φυλή Μπατόρο της Ουγκάντα, οι μεγαλύτερες γυναίκες μαθαίνουν στις νεότερες την τεχνική του «kachapati» που σε κυριολεκτική μετάφραση σημαίνει «πώς να ψεκάζεις τον τοίχο». Στη διάλεκτο των Trobriand Islanders στο Νότιο Ειρηνικό, για το γυναικείο οργασμό υπάρχει η έκφραση «ipipisi momona», που σημαίνει «εκτοξεύει την εκπλήρωση». Στους επιστημονικούς κύκλους το φαινόμενο αναφέρεται ως «female ejaculation» (γυναικεία εκσπερμάτιση), μεταφορικά φυσικά, αφού το σπέρμα είναι μία από τις αποκλειστικότητες των αντρών. Ο πρώτος που έκανε αναφορά στο «γυναικείο σπέρμα» ήταν ο Ιπποκράτης, ενώ ύστερα από πολλούς αιώνες, το 1672 ο De Greef υπερασπίστηκε την ύπαρξη γυναικείου «προστάτη» που εκκρίνει ένα ιδιαίτερο υγρό, ανεβάζοντας τη γυναικεία λίμπιντο. Τον εικοστό αιώνα ο «νονός» του σημείου G, Ernst Grafenberg, συνέδεσε τη συγκεκριμένη έντονη έκκριση με τον ερεθισμό ενός σημείου στο γυναικείο κόλπο.
Συγκεκριμένα, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Sexology ο Grafenberg αναφέρει ότι «η ποσότητα των υγρών μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να τοποθετηθεί μια πετσέτα στα σεντόνια». Οι ισχυρισμοί του δεν έγιναν ευρύτερα αποδεκτοί, αφού οι τότε πρωτεργάτες της σεξουαλικής υγείας, όπως οι Alfred Kinsey και Masters & Johnson θεώρησαν ότι αυτό που περιέγραφε δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ακράτεια ούρων. Το θέμα ανακινήθηκε ξανά τη δεκαετία του ’80, με το μπεστ σέλερ The G Spot and Other Recent Discoveries About Human Sexuality, στο οποίο οι καταξιωμένοι Αμερικανοί σεξολόγοι Ladas, Whipple & Perry παραθέτουν τα αποτελέσματα ερευνών τους πάνω στη γυναικεία εκσπερμάτιση και υπερασπίζονται την ύπαρξή της θέτοντας το ζήτημα επαναπροσδιορισμού της γυναικείας σεξουαλικότητας. Κι ενώ το θέμα αποκτά κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικές προεκτάσεις, ακόμα και σήμερα οι επιστήμονες δεν φαίνεται να έχουν καταλήξει σε ένα κοινό συμπέρασμα. Χρειάστηκε να απευθυνθώ σε διάφορους γυναικολόγους και να αντιμετωπίσω ποικίλες αντιδράσεις, από την ειλικρινή ομολογία άγνοιας του θέματος μέχρι αμήχανα γέλια και συγκρατημένη ειρωνεία, ώσπου να βρω ένα γιατρό που ήταν ενημερωμένος σχετικά.
Ο Δρ. Αλέξανδρος Μπάντερ, μαιευτήρας - χειρουργός γυναικολόγος, ήταν ο μόνος από όσους μίλησα που επιβεβαίωσε ότι η «γυναικεία εκσπερμάτιση» δεν είναι μύθος. «Πράγματι υπάρχει γυναικείος οργασμός που συνοδεύεται από μεγάλη έκκριση υγρών. Η προέλευσή τους δεν είναι από τους παραουρηθρικούς αδένες, αλλά μέσα από την ουροδόχο κύστη. Δεν έχει διαπιστωθεί αν τα υγρά αυτά προέρχονται από τους ουρητήρες ή τα νεφρά, πάντως δεν είναι ούρα. Ενδέχεται το υγρό του συγκεκριμένου οργασμού να περιέχει και κάποια ποσότητα ούρων, η οποία συμπαρασύρεται, η βασική σύστασή του όμως είναι ένζυμα, σάκχαρα και άλλες ουσίες που συναντώνται επίσης στο σπερματικό υγρό του άντρα» λέει ο Δρ. Μπάντερ. Πράγματι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, όπως αυτή του Dr.F. Cabello Santamaría που παρουσιάστηκε στο 13ο Διεθνές Συνέδριο Σεξολογίας το 1997, το εν λόγω υγρό περιέχει αμελητέες ποσότητες ουρίας και κρεατίνης –που είναι τα κυρίαρχα συστατικά των ούρων– και μεγάλες ποσότητες PSA, μια χημική ουσία που παράγεται αντίστοιχα στον αντρικό προστάτη.
ΔΗΛΑΔΗ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ;
Και σε αυτό το ερώτημα οι απαντήσεις είναι ασαφείς: ακόμα και οι υπέρμαχοι της γυναικείας εκσπερμάτισης διαφωνούν στο ποσοστό των γυναικών που μπορούν να την επιτύχουν, λέγοντας ότι αυτές αντιπροσωπεύουν το 10% έως και το 40% του γυναικείου πληθυσμού. Υπάρχει βέβαια και η υπεραισιόδοξη άποψη της Σάνον Μπελ, καθηγήτριας του Πανεπιστημίου York του Τορόντο, η οποία ιυποστηρίζει ότι όλες οι γυναίκες μπορούν να εκσπερματίσουν. Η Μπελ είναι μια ιδιότυπη περίπτωση στο παγκόσμιο ακαδημαϊκό στερέωμα διότι, εκτός από την ιδιότητά της ως καθηγήτρια Post Contemporary Theory, Sexual & Identity Politics, επιπλέον παραδίδει σεμινάρια σχετικά με τη γυναικεία εκσπερμάτιση.
Σεμινάρια που μπορεί να σοκάρουν πολλούς, αφού παρουσιάζει η ίδια αυτοπροσώπως τη συγκεκριμένη τεχνική, έχοντας live πολλαπλούς οργασμούς ενώπιον του κοινού. Η Μπελ ισχυρίζεται ότι μέχρι τα 29 της δεν είχε κανένα είδος οργασμού και από το 1989, όταν συμπτωματικά κατάφερε να εκσπερματίσει, έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος του έργου της στο να περιγράφει τη συγκεκριμένη διαδικασία και να εξοικειώνει το ευρύτερο κοινό –ιδίως τις γυναίκες– σε σχέση με αυτό. «Είναι κάτι που εκπαιδεύεις το σώμα σου να κάνει» λέει η Μπελ, περιγράφοντας τα σταδιακά βήματα που πρέπει να ακολουθήσει μια γυναίκα για να τα καταφέρει:
Ανακαλύπτοντας τους μυς του κόλπου.
Οι ηβοκοκκυγικοί (pubococcygeus ή εν συντομία PC) μύες είναι αυτοί που ενεργοποιούνται όταν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τα ούρα μας ή να διακόψουμε την ούρηση. Ουσιαστικά σφίγγεις την περιοχή γύρω από το περίνεο – παρεμπιπτόντως, ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις στο pilates. Οι μύες αυτοί ενδυναμώνονται εύκολα με ασκήσεις Kegel, δηλαδή με επαναλαμβανόμενες συσπάσεις ίσης διάρκειας, που μπορείς να πραγματοποιείς οποιαδήποτε στιγμή της μέρας, όπου κι αν βρίσκεσαι.
Οι ηβοκοκκυγικοί (pubococcygeus ή εν συντομία PC) μύες είναι αυτοί που ενεργοποιούνται όταν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τα ούρα μας ή να διακόψουμε την ούρηση. Ουσιαστικά σφίγγεις την περιοχή γύρω από το περίνεο – παρεμπιπτόντως, ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις στο pilates. Οι μύες αυτοί ενδυναμώνονται εύκολα με ασκήσεις Kegel, δηλαδή με επαναλαμβανόμενες συσπάσεις ίσης διάρκειας, που μπορείς να πραγματοποιείς οποιαδήποτε στιγμή της μέρας, όπου κι αν βρίσκεσαι.
Εντοπίζοντας το σημείο G.
Ο συγκεκριμένος γυναικείος οργασμός είναι στενά συνδεδεμένος με την ύπαρξη του σημείου G, το οποίο, σύμφωνα με τον γυναικολόγο κ. Μπάντερ, υπάρχει αναμφισβήτητα και η ύπαρξή του αποδεικνύεται με μαγνητική τομογραφία. Η θέση του βρίσκεται 2 με 7 εκατοστά από την είσοδο του κόλπου, στο τοίχωμα προς το ηβικό οστό. Λέγεται ότι είναι ευκολότερο να το εντοπίσεις αμέσως μετά τον οργασμό, γιατί τότε η περιοχή είναι ερεθισμένη και το σημείο G είναι πιο διογκωμένο και ευαίσθητο. Η υφή του είναι κάπως σπογγώδης κι έτσι διαφοροποιείται από τα τοιχώματα του κόλπου.
Ο συγκεκριμένος γυναικείος οργασμός είναι στενά συνδεδεμένος με την ύπαρξη του σημείου G, το οποίο, σύμφωνα με τον γυναικολόγο κ. Μπάντερ, υπάρχει αναμφισβήτητα και η ύπαρξή του αποδεικνύεται με μαγνητική τομογραφία. Η θέση του βρίσκεται 2 με 7 εκατοστά από την είσοδο του κόλπου, στο τοίχωμα προς το ηβικό οστό. Λέγεται ότι είναι ευκολότερο να το εντοπίσεις αμέσως μετά τον οργασμό, γιατί τότε η περιοχή είναι ερεθισμένη και το σημείο G είναι πιο διογκωμένο και ευαίσθητο. Η υφή του είναι κάπως σπογγώδης κι έτσι διαφοροποιείται από τα τοιχώματα του κόλπου.
Παίζοντας μέχρι… τελικής εκτόξευσης.
Ερεθίζοντας το σημείο G, θα αρχίσεις να αισθάνεσαι ότι θέλεις να ουρήσεις. Μην αντισταθείς σε αυτή την ανάγκη. Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες γυναίκες δεν ανακαλύπτουν το συγκεκριμένο οργασμό: φοβούνται ότι κατά λάθος θα ουρήσουν, κι έτσι αυτολογοκρίνονται και σταματούν τη διαδικασία. Αφέσου σ’ αυτή την ευχάριστη αίσθηση και συνέχισε. Μπορείς παράλληλα με το δείκτη να ακουμπήσεις και την περιοχή κάτω από την ουρήθρα σου, στην είσοδο του κόλπου, που είναι ιδιαίτερα ερωτογόνος. Επίσης, βοηθάει να πιέζεις με το άλλο σου χέρι την κοιλιά σου προς τα μέσα (δηλαδή προς τον κόλπο σου). Όταν αισθανθείς ότι είσαι αρκετά ερεθισμένη, δώσε μια εσωτερική ώθηση του κόλπου προς τα έξω, όπως θα έκανες αν γεννούσες - «γεννάς έναν οργασμό» όπως λέει χαριτολογώντας η διάσημη sexpert Betty Dodson. Και τότε… θα ανταμειφθείς.
Ερεθίζοντας το σημείο G, θα αρχίσεις να αισθάνεσαι ότι θέλεις να ουρήσεις. Μην αντισταθείς σε αυτή την ανάγκη. Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες γυναίκες δεν ανακαλύπτουν το συγκεκριμένο οργασμό: φοβούνται ότι κατά λάθος θα ουρήσουν, κι έτσι αυτολογοκρίνονται και σταματούν τη διαδικασία. Αφέσου σ’ αυτή την ευχάριστη αίσθηση και συνέχισε. Μπορείς παράλληλα με το δείκτη να ακουμπήσεις και την περιοχή κάτω από την ουρήθρα σου, στην είσοδο του κόλπου, που είναι ιδιαίτερα ερωτογόνος. Επίσης, βοηθάει να πιέζεις με το άλλο σου χέρι την κοιλιά σου προς τα μέσα (δηλαδή προς τον κόλπο σου). Όταν αισθανθείς ότι είσαι αρκετά ερεθισμένη, δώσε μια εσωτερική ώθηση του κόλπου προς τα έξω, όπως θα έκανες αν γεννούσες - «γεννάς έναν οργασμό» όπως λέει χαριτολογώντας η διάσημη sexpert Betty Dodson. Και τότε… θα ανταμειφθείς.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ
Πώς είναι δυνατόν τον 21ο αιώνα να μην υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για μια τόσο σημαντική, σωματικά αλλά και ψυχικά, λειτουργία του γυναικείου σώματος; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα φεμινίστρια (συγγνώμη μαμά!), αλλά ψάχνοντας το θέμα, μοιραία αναρωτήθηκα: αν υπήρχε ένα αντίστοιχο είδος «διαφορετικού» οργασμού για τον άντρα, το τοπίο θα ήταν εξίσου θολό; Η Σάνον Μπελ και αρκετές φεμινίστριες ισχυρίζονται ότι η άγνοιά μας για το θέμα έχει να κάνει με την ανδροκρατούμενη κοινωνία που εσκεμμένα αρνείται να ασχοληθεί με τη γυναικεία απόλαυση. Κι επειδή η γυναικεία εκσπερμάτιση σχετίζεται αποκλειστικά με την απόλαυση της γυναίκας (δηλαδή δεν είναι απαραίτητη στην αναπαραγωγή), οι επιστήμονες αλλά και ο κόσμος ποτέ δεν την αποδέχτηκε ως πραγματικό γεγονός. Από την άλλη κι εμείς ως γυναίκες δεν συζητάμε εύκολα γι’αυτά τα θέματα. Αρκετές από εμάς δεν γνωρίζουμε καν το σώμα μας. Μιλώντας όμως με φίλες, με αφορμή αυτό το άρθρο, κάποιες παραδέχτηκαν ότι έχουν επανειλημμένα αισθανθεί κατά τη διάρκεια της επαφής τη διάθεση να ουρήσουν, αλλά συγκρατήθηκαν. Επειδή δε γνώριζαν τη συγκεκριμένη δυνατότητα του σώματός τους και πιστεύοντας ότι θα γίνονταν ρεζίλι στον παρτενέρ τους, πιθανά στέρησαν από τον εαυτό τους μία μεγάλη απόλαυση. Όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεσαι ενοχή για την ηδονή που νιώθεις ή που μπορείς να νιώσεις. Ίσα-ίσα, την οφείλεις στη φύση που σε προίκισε με αυτήν την ικανότητα – αν δεν έπρεπε να το κάνεις, το σώμα σου θα ήταν σχεδιασμένο διαφορετικά.
Συμπεράσμα: την επόμενη φορά που στη διάρκεια του σεξ νιώσεις την ανάγκη να ουρήσεις, μην πάθεις πανικό, απλώς κάν' το... Είναι γυναικεία εκσπερμάτιση. Και μοιράσου την πληροφορία με τις φίλες σου. Αργά ή γρήγορα θα σε ευγνωμονούν.
foititelia.gr
