ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
loading...

Μόνο μία *

4:15 μ.μ.
Tις τελευταίες μέρες βγήκα αρκετά και θέλησα και να πιω για να μουδιάσουν τα δάχτυλά μου και η ψυχή μου. Ίσως και όλο μου το είναι. Μα δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος και ούτε θα γίνω.
Όσο και να πιεις δε θα γλυτώσεις από τα προβλήματα, από τις σκέψεις, από το τίποτα...
το συγχωρώ να το κάνουν αυτό τα ανώριμα και μικρά παιδάκια αλλά όχι άτομα της ηλικίας μου ή μεγαλύτεροι.
Επιτρέπεται να το κάνεις μια φορά το χρόνο. Όχι κάθε μήνα, βδομάδα, μέρα! 
Η ζωή δε θα γίνει μαγικά πιο εύκολη ούτε και οι άνθρωποι που αυτοί είναι και οι πιο δύσκολοι να τους αποκωδικοποιήσεις.

Αυτό που πάντα ήθελα ήταν να πράττω άφιλτρα, ασυνείδητα, για να μπορώ να είμαι αυτό που είμαι και όχι αυτό που πρέπει και επιτάσσουν οι άλλοι και οι περιστάσεις. Και πάντα από αυθορμητισμό έλεγα αυτό που πιστεύω, σκέφτομαι, νομίζω. Αλλά πάντα αυθεντική.


Ώρες ώρες, νιώθω πως θέλω να φύγω και να μείνω στο τίποτα. Εκεί που τίποτα δε θα με νοιάζει.
Δε θα έχω εφιάλτες όσο κοιμάμαι και δε θα ζω μια ζωή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των γύρω μου. Δεν έχω ανάγκη την προσοχή των άλλων, σαν κατάρα πάντα την είχα.

Και οι άλλοι; Οι άλλοι γεμάτοι κενά και όλοι ζητούν περίσσεμα για να νομίζουν πως ξαφνικά όλα είναι εντάξει.
Βαρέθηκα να παίζω τον κομπάρσο στις στιγμές των άλλων.
Να αναπληρώνω και να αντικαθιστώ. Να εξισώνω και να τελειοποιώ παρελθόντα γεγονότα, ξερασμένων ασυνείδητων. Θέλω να είμαι εγώ και όχι  μια κόπια κάποιας ξεχασμένης γκόμενας που απλά γεμίζει τα κενά μιας άλλης. 

Μια φορά να μαι εγώ και να το βλέπουν, να το καταλαβαίνουν, να το μετράνε! Μόνο μια!




                                                                                                                            ©Παναγιώτα η Αθεράπευτη

0 Σχολίασε το Άρθρο...:

Δημοσίευση σχολίου

 
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ