Αν δεν κατάλαβες λίγο με νοιάζει!

Ενάμιση μήνα μετά τώρα που η σκέψη μου είναι πεντακάθαρη και η ψυχή μου ήσυχη άσε με να σου πω κάτι.

Δεν με πονάς πια. Ούτε με στενοχωρείς ούτε μου προκαλείς θυμό.
Δεν έχεις καμία απολύτως επιρροή πάνω μου πλέον και αυτό με βολεύει.

Με βολεύει τόσο που μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι δεν έγινε και τίποτα μην ανησυχείς.
Γιατί δεν ήσουν και τίποτα.

Απλά συμβαίνει οι άνθρωποι όταν ερωτεύονται να μεγαλοποιούν τον άλλο μέσα τους.
Να τον θαυμάζουν τόσο που πλέκουν ένα μύθο γύρω του.
Αλλά φτάνει μια στιγμή και ένα δεύτερο για να γκρεμιστεί η εικόνα.

Ίσως και εγώ μαζί σου απλά είχα βολευτεί. Συμβιβάζοντας τα όσα ήθελα γιατί ήθελα να ζήσω. Ζητούσες σχέση. Θέλαμε το ίδιο. Οπότε είπα γιατί όχι.

Συμβιβασμός σημαίνει να ρίχνω εγώ τα στάνταρτ μου για να με φτάσεις εσύ.
Και εσύ καλά καλά ούτε αυτό μπόρεσες.

Πως πίστεψα ότι μπορούσες να με φτάσεις;; Λάθος μου.
Και σαν όλα τα τίποτα επί της γης κάποτε θα σε θυμάμαι και θα γελάω.
Και τώρα γελάω να ξέρεις μόνο που νιώθω και οίκτο.

Πολλές φορές κάνω και διάλογο στο μυαλό μου.
Σε συναντώ, με χαιρετάς λέγοντας:" Γεια σου Πέννυ"
και εγώ να σου απαντώ: "Ρε τράβα ψόφα. "

Το κατάλαβες ή να στο ζωγραφίσω;;