ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ

Ένας ιός χειρότερος και από την ίδια τη φυλακή.

Φαινομενικά ζεις, μα μέσα σου πεθαίνεις καθημερινά.

Τα όνειρά σου, οι στόχοι σου, όλη σου η ζωή έρχεται τούμπα.

Θέλω να δω τους γονείς μου.

Θέλω να βγω με τις φίλες μου.

Δε μ ενδιαφέρει να γνωρίσω νέους ανθρώπους, ποτέ δεν ήταν αυτός ο στόχος μου.

Θέλω μόνο εκείνες της παρέες και την οικογένεια που είναι η δύναμή μου.

Θέλω να μπορώ να πάρω το λεωφορείο και να φτάσω οπουδήποτε μέσα σε λίγες ώρες.

Να μπορώ να μπω σ ένα αμάξι και να πάω βόλτες, πολλές βόλτες.

Να μπορώ να πολεμήσω χωρίς περιορισμούς για τα θέλω μου.

ΘΕΛΩ, μα δεν μπορώ. 

Είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια ελεύθερη φυλακή.

Δεν αντέχω άλλο. Πλησιάζω τα όρια μου. Και ξέρεις είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που στην άκρη του γκρεμού δε ζητάω ποτέ βοήθεια. Θα πέσω πριν καν το καταλάβεις. Δεν γυρεύω σωτήρες και δε θέλω να σωθώ.

Σπάω σε μικρά μικρά κομμάτια που άργησα να δω τους ανθρώπους που ήταν μπροστά στα μάτια μου.

Σπάω που δεν μπορώ να παλέψω. 

Σπάω και όσο ματώνω τόσο πιο πολύ θέλω να ζήσω.

Θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να είναι όλα ένα όνειρό.

ΘΕΛΩ- παντού ξανά κ ξανά αυτή η λέξη να σου τρυπάει το μυαλό.

Πόσο μεγάλο είναι το ΘΕΛΩ και πόσο ανάποδο το ΠΡΕΠΕΙ τελικά.