ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
loading...

Τι θα σε σπάσει και τι θα σε λυγίσει το επιλέγεις εσύ! (Mέρος πρώτο)

12:30 π.μ.
H Μαρίνα και ο Κώστας ήταν δύο νέοι ηλικίας 23 και 24 χρονών αντίστοιχα....
Γνωρίστηκαν σε ένα μπαράκι από κοινές παρέες και το πρώτο φιλί τους δεν άργησε πολύ να έρθει.... 
Είχαν περάσει σχεδόν δύο μήνες ώσπου ένα βράδυ του καλοκαιριού που ο Κώστας γύριζε τη Μαρίνα σπίτι της, είπαν λόγια που έμελλε να χαθούν…..
Μ-Να μου τηλεφωνήσεις….
Κ-Μην ανησυχείς θα σου στείλω αγάπη μου, περάσαμε όμορφα απόψε!
Μ-Ναι καλύτερα από ποτέ, καληνύχτααααα!
Κ-Καληνύχταααα όμορφη!
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια της Μαρίνας και του Κώστα εκείνο το βράδυ….
Και μετά όλα άλλαξαν….
Εκείνος δεν της έστειλε παρά μόνο για την βγάλει από τη ζωή του…
Και εκείνη αποσβολωμένη κοιτούσε ξανά και ξανά το ίδιο μήνυμα….
Ένα sms και η Μαρίνα ήταν πια παρελθόν….
Και αυτό το ίδιο sms ήταν εκείνο που συθέμελα ταρακούνησε τον κόσμο της….
Η ίδια, πώς μπορούσε να εξηγήσει στον εαυτό της ότι την προηγούμενη μέρα είχαν περάσει τέλεια και τώρα την άφηνε;
Και όχι μόνο την άφηνε αλλά με μια φτηνή δικαιολογία…(νιώθω πως δε με σέβεσαι)
Αρχικά γέλασε… στη συνέχεια εκνευρίστηκε…
Ο Κώστας από την άλλη ήταν στο δικό του κόσμο… εκεί που τον βόλευε….
Είχε αφήσει την Μαρίνα και άρχισε να βγαίνει με ένα σωρό φίλες του και παρέες χωρίς να τον νοιάζουν τα συναισθήματά της….
Για εκείνον όλα είχαν τελειώσει….
Για εκείνη όμως τίποτα… οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά… κλεισμένη σπίτι της… να κοιτά φωτογραφίες και να ακούει τραγούδια….
Πονούσε… έκλαιγε… δεν ήθελε να το πιστέψει… αρνιόταν…
Το μυαλό της διέγραφε συνεχώς κυκλικές πορείες γύρω από τη λέξη «γιατί»….
Και λίγο πριν τρελαθεί… λίγο πριν καταρρεύσει αποφάσισε πως έπρεπε να τον βρει….
Ήξερε καλά τα μέρη που σύχναζε… έπρεπε να τον βρει ακόμα και αν τις έπαιρνε μέρες….
Υποσχέθηκε στον εαυτό της πως όλο αυτό έπρεπε να τελειώσει σωστά….
Και τον βρήκε….............................. να φιλιέται με μια άλλη…
Τόσο μεγάλη ήταν η «αγάπη» του για εκείνη….
Τόσο μεγάλη που του τελείωσε τόσο εύκολα…
Για μια στιγμή σκέφτηκε να πάει να τον χαστουκίσει… να τον ρεζιλέψει … να του δείξει το λίγο του….
Αλλά όχι… η Μαρίνα πια σκεφτόταν καθαρά…
Δε θα έριχνε το επίπεδό της για κανένα άντρα και θα άφηνε το επόμενο θύμα στο έλεος του Κώστα…
Δεν είχε λόγο να σώσει καμιά «επόμενη»….
Πλησίασε, τον κοίταξε και του είπε ένα φευγαλέο «Γεια»….
Έτρεξε στο σπίτι της κολλητής της (την έλεγαν Χριστίνα)….
Μ-Ντριιιιν
Χ-Ναι;
Μ-Χριστίνα, η Μαρίνα είμαι άνοιξε….
Χ-Μαρίνα κλαις;;;
Μ-Άνοιξεεε
Ο χρόνος ήταν λες και πάγωσε….
Η Μαρίνα ένιωθε ξαφνικά πως όλα εκτυλίσσονταν σε slow motion
Τα βήματά της από την είσοδο μέχρι τον πρώτο όροφο της φάνηκαν βαριά…
Της  φάνηκαν αιωνιότητα…
Αγκάλιασε τη Χριστίνα και αυτό ήταν…
Παραδόθηκε στα αισθήματα που την κυρίευαν…
Έκλαιγε σαν μικρό παιδί….
Χ-Μαρίνα τι συνέβη;
Μ-Είδα τον Κώστα με άλλη, το καταλαβαίνεις;;;
Χ-Μαρίνα κοίτα με σε παρακαλώ…. δεν αξίζει να κλαις για κάνενα…..
Μ-Πες μου γιατί ρε συ Χριστίνα…γιατί;
Χ-Δεν ξέρω όπως δεν ξέρω τι να πω…. αλλά θα σου πω πως τα πράγματα έχουν τη σημασία που τους δίνουμε εμείς….
Και ξαφνικά η Μαρίνα σώπασε….
Σταμάτησε να κλαίει... σκέφτηκε τα λόγια της Χριστίνας....
Και καθώς σκεφτόταν το κινητό της χτύπησε… (μήνυμα από τον Κώστα)
«Τα πράγματα δεν είναι όπως νομίζεις»
Γέλασε… εκείνη τη στιγμή πραγματικά γέλασε….
Τον ένοιαζε η γνώμη της; αναρωτήθηκε…και την ίδια στιγμή ένιωσε πως δεν χρειάζεται πια καμία εξήγηση….
Του απάντησε: « Τα πράγματα έχουν τη σημασία που τους δίνουμε εμείς» και χαμογέλασε στη Χριστίνα….
Ο Κώστας δεν καταλάβαινε τι εννοούσε η Μαρίνα…
Πίστευε ότι θα τρέξει πίσω του, ότι θα τον βρίσει, θα τον κατηγορήσει αλλά τίποτα…
Και έτσι εκείνο το βράδυ ήταν το τελευταίο…εκείνο το βράδυ θα αντάλλασσαν τα τελευταία τους μηνύματα….
Η Μαρίνα εκείνη τη νύχτα έχασε το κινητό της και δεν ξαναήρθε ποτέ σε επικοινωνία μαζί του… δεν έκανε την ελάχιστη προσπάθεια να βρει το νούμερό του…
Ο Κώστας από την άλλη της έστειλε επανειλημμένως μηνύματα με την ελπίδα να πάρει κάποια απάντηση στο τι εννοούσε… αλλά μάταια….
Ένα τυχαίο γεγονός τα είχε ανατρέψει όλα….
Τόσο που η Μαρίνα  ανέπνεε κανονικά τώρα πια….
Δεν ήθελε να ακούει για τον Κώστα και συνέχιζε τη ζωή της σα να μην την πλήγωσε ποτέ…
Και έφυγε το καλοκαίρι και οι μήνες περνούσαν ήρεμα....  και περνούσαν....
Άραγε θα ερωτευτεί ξανά η Μαρίνα; Θα ξεπεράσει τον Κώστα; Θα τον συναντήσει ποτέ ξανά;

Η συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση… Μέχρι τότε να περνάτε καλά!!!!!

© Παναγιώτα Γρουμπού
 
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ