Ξαφνικά νιώθεις το μέσα σου να είναι πιο ζωντανό από ποτέ.
Ένα αχνό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη σου σαν κάποτε που δεν ήξερες τι ακριβώς σημαίνει μεγαλώνω.
Σηκώνεις τα μάτια και ατενίζεις το απέραντο γαλάζιο. Εισπνέεις βαθιά και εκπνέεις αργά και σταθερά.
Στρέφεις το βλέμμα σου στον ατελείωτο ορίζοντα και αφήνεις την φαντασία σου να ξεχυθεί.
Ξαφνικά δεν ανησυχείς, είσαι ήρεμος.
Ακούς φωνές, γέλια, μουσική. Τίποτα όμως δεν θα σε κάνει να αλλάξεις. Συνεχίζεις ήρεμος.
Κάνεις μικρά βήματα και ξέρεις πως τελικά όλα τα έκανες σωστά.
Τη ζωή σου τη φτιάχνεις εσύ. Κανείς άλλος.
Όλα είναι επιλογές εκτός από αυτά με τα οποία γεννιέσαι. Γονείς, αδέρφια, συγγενείς.
Αυτά δε τα διαλέγεις. Σου έρχονται πακέτο.
Όλα τ'άλλα όμως τα ορίζεις εσύ.
Σταματάς και παίρνεις καφέ στο χέρι. Καίει. Σου δίνει λίγο από τη ζεστασιά του καθώς τον κρατάς και καθώς τον γεύεσαι.
Ακουμπάς σε ένα παγκάκι. Κοιτάς ένα περιστέρι.
Του μιλάς τάχα για την όμορφη μέρα! Του κλείνεις το μάτι.
Κάθεται δίπλα σου. Πας να το αγγίξεις και χάνεται.
Κάπου εκεί τελειώνει ο καφές, σηκώνεσαι, φτάνεις στο σπίτι.
Ξαπλώνεις, κλείνεις τα μάτια. Αισθάνεσαι όμορφα.
Όλα τα έκανες σωστά. Ακόμη μια μέρα!!!!!
© Παναγιώτα η Αθεράπευτη
0 Σχολίασε το Άρθρο...:
Δημοσίευση σχολίου