Οι άνδρες αντιμετωπίζουν μια πλήρη μετωπική επίθεση σχετικά με τα δικαιώματα, την υγεία και τον πολιτισμό τους όπως ποτέ πριν άλλοτε.
Ο πόλεμος στην αρρενωπότητα δεν ήταν ποτέ τόσο βίαιος - αλλά δεν είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται από τις γυναίκες. Η επίθεση έρχεται κατευθείαν από την κορυφή, καθώς το καθεστώς προσπαθεί απεγνωσμένα να ευνουχίσει και να αποδυναμώσει τους άνδρες, προκειμένου να αναγκάσει τις γυναίκες να είναι πιο εξαρτημένες από το κράτος, επιτρέποντας έτσι περισσότερη δύναμη να είναι συγκεντρωμένη και υποβοηθώντας την ανάπτυξη μιας μεγάλης κυβέρνησης.
Ακολουθούν δέκα τρόποι με τους οποίους το κράτος έχει κηρύξει τον πόλεμο στους άνδρες και την αρρενωπότητα:
1) Η Μείωση της Γονιμότητας
Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων στους άνδρες έχει μειωθεί σημαντικά κατά τον τελευταίο μισό αιώνα και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων έχει μειωθεί έως και κατά το ένα τρίτο από το 1989. Μέρος της μείωσης αυτής μπορεί να εξηγηθεί από την έκθεση σε φυτοφάρμακα που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές χημικές ουσίες όπως δισφαινόλη Α, και πολλές άλλες τεχνητές φρίκες που διαποτίζουν όλο το νερό μας και την προμήθεια τροφίμων. Πολλοί έχουν κάνει τη σύνδεση ανάμεσα στα πτωτικά σπερματικά επίπεδα και τις ανοικτές προσκλήσεις από αναρίθμητους ελιτιστές να μειωθεί δραστικά ο παγκόσμιος πληθυσμός μέχρι και 95%. Η έρευνα δείχνει ότι η υπογεννητικότητα, και όχι ο υπερπληθυσμός, θα είναι η μεγάλη δημογραφική κρίση του 21ου αιώνα, ως αποτέλεσμα της αποτυχίας των ανθρώπων να επιτύχουν το ποσοστό αναπλήρωσης του 2,1 παιδιά.
2) Χημικός Πόλεμος "Θηλυκοποίησης" των Αγοριών
Η έκθεση σε φθαλικές ενώσεις, που βρίσκονται σε πολλά πλαστικά, "θηλυκοποιούν" τα αγόρια μπλοκάροντας την κανονική τεστοστερόνη και προκαλούν ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων, σύμφωνα με τους επιστήμονες. "Τα αγόρια που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα από αυτά στη μήτρα είναι λιγότερο πιθανό από ό, τι τα άλλα παιδιά να παίζουν με τα αυτοκίνητα, τα τρένα και τα όπλα ή να προβούν σε "σκληρότερα'' παιχνίδια όπως τα πολεμικά, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC News. Σύμφωνα με την Elizabeth Salter-Green, διευθυντή της εκστρατείας του ομίλου χημικών CHEM Trust, οι φθαλικές ενώσεις είναι μια πραγματική gender-bender διότι οδηγούν σε μείωση της "ανδρικής συμπεριφοράς».
3 ) Η Υποβάθμιση του Θετικού Αρσενικού Προτύπου
Λαμβάνοντας υπόψη ότι πριν από 50 χρόνια, η διαφήμιση, το Χόλιγουντ και η τηλεόραση, ήταν γεμάτα με παραδείγματα θετικών αρσενικών προτύπων που οι νέοι άνδρες θα μπορούσαν να τα ενστερνιστούν, η βιομηχανία του θεάματος σήμερα απεικονίζει συνήθως τους άνδρες ως ανίδεους και ενθουσιώδεις στην καλύτερη περίπτωση (σκεφτείτε Homer Simpson , Everybody Loves Raymond , Παντρεμένοι με παιδιά ) ή στη χειρότερη περίπτωση ως επιθετικά σεξουαλικά αρπακτικά. Δεδομένου ότι η διαφήμιση απευθύνεται κυρίως στις γυναίκες, οι άνδρες στις διαφημίσεις τώρα συνήθως απεικονίζονται είτε αποδυναμωμένοι αποτυχημένοι είτε ηλίθιοι. Οι νεαροί άνδρες που καταναλώνουν αυτό το περιεχόμενο μεγαλώνουν νομίζοντας ότι είναι αποδεκτό και μάλιστα ενθαρρύνονται να προσβλέπουν σε αυτά τα γνωρίσματα του χαρακτήρα. Με αυτό τον τρόπο, έχουν στερηθεί τη φυσική τους αρρενωπότητα και το βρίσκουν εξαιρετικά δύσκολο να προσελκύσουν τις γυναίκες, οι οποίες δικαίως είναι αηδιασμένες από τη συμπεριφορά αυτή. Η βιομηχανία του θεάματος ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τους άνδρες, και πάλι υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι αυτή η επίθεση είναι μια κορυφαία πτωτική τάση που έχει ελάχιστη ή καμία σχέση με τον πόλεμο των δύο φύλων.
4) Metrosexual Αδιαθεσία
Το δεύτερο κύμα φεμινισμού ήταν δημιούργημα του ίδιου του καθεστώτος και στον πυρήνα του έχει μικρή σχέση με το γνήσιο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των γυναικών. Ο ριζοσπαστικός φεμινισμός συγχέει σκόπιμα ρόλους των δύο φύλων και κάνει τους νέους άνδρες ανήσυχους σχετικά με την άσκηση του ανδρισμού τους από φόβο μήπως θεωρηθεί ως καταθλιπτικός ή επιθετικός προς τις γυναίκες. Αυτό συνέβαλε σε μια ολόκληρη γενιά «metrosexual» ανδρών που είναι επιπόλαιοι, απρόθυμοι να δεσμευτούν σε μια σχέση και δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των γυναικών για την υγιή συντροφικότητα, και αποσταθεροποίησε την κοινωνία καθιστώντας πιο δύσκολο για τις γυναίκες να βρουν τους κατάλληλους μακροπρόθεσμα συντρόφους με τους οποίους θα αποκτήσουν παιδιά.
5) Πολιτιστικός Μαρξισμός
Το ελεγχόμενο από το καθεστώς δεύτερο κύμα φεμινισμού προβάλλει, επίσης, το δόγμα του πολιτιστικού μαρξισμού, το οποίο ισχυρίζεται ότι η καταπίεση προκύπτει από την πατριαρχική κοινωνία και τον πολιτισμό, και όχι το κράτος. Οι κυβερνήσεις αγαπούν τον πολιτιστικό μαρξισμό, γιατί τους απαλλάσσει της ευθύνης. Η αληθινή πηγή κάθε μορφής καταπίεσης ήταν πάντα το κράτος, αλλά κατηγορώντας τους άνδρες ή τον δυτικό πολιτισμό γενικά, (ο οποίος είναι κατά κύριο λόγο διαμορφωμένος από άνδρες), το κράτος κρύβει τη δική του ευθύνη.
6) Ο Μύθος «Οι άνδρες αμείβονται περισσότερο«
Το καθεστώς διαδίδει το μύθο ότι οι άνδρες αμείβονται περισσότερο από τις γυναίκες λόγω των διακρίσεων, ταίζοντας φεμινιστικές θεωρίες για πατριαρχικά συστήματα που καταπιέζουν τις γυναίκες στο χώρο εργασίας. Στην πραγματικότητα, το «μισθολογικό χάσμα» της τάξης του 19 τοις εκατό μεταξύ των δύο φύλων στις Ηνωμένες Πολιτείες εξηγείται από διάφορους λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με τις διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι οι άνδρες εργάζονται περισσότερες ώρες και οι άνδρες αναζητούν λιγότερο επιθυμητές θέσεις εργασίας που πληρώνουν καλύτερα. Ως αποτέλεσμα, οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 93% των θανάτων στην εργασία παρά το γεγονός ότι είναι μόνο το 54% του εργατικού δυναμικού. Το 94% των αυτοκτονιών στο χώρο εργασίας κάθε χρόνο είναι επίσης άνδρες. Το καθεστώς θάβει αυτές τις σοκαριστικά υψηλές ανδρικές μορφές θνησιμότητας στο χώρο εργασίας, διότι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το μύθο ότι η αγορά εργασίας κάνει διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.
7) Η Παγίδα ''Προνόμιο''
Κρατιστές, κολεκτιβιστές και φερέφωνα τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στο καθεστώς ισχυρίζονται ότι οι δυτικές άνδρες (κυρίως οι λευκοί άνδρες) δεν μπορούν να εκφράσουν έγκυρη γνώμη για κάθε θέμα που σχετίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με μια «μειονότητα» (όπως ο φεμινισμός ή η μετανάστευση), επειδή έχουν "προνόμιο ". Το «προνόμιο» είναι ένα κόλπο μέσω του οποίου οι φιλελεύθεροι και οι φεμινίστριες προσπαθούν να κλείσουν την ελευθερία του λόγου. Στην ουσία αυτοί διεκδικούν τη γελοία ιδέα ότι η άποψη ενός ανθρώπου δεν έχει καμία αξία λόγω του χρώματος του, του φύλου του ή της χώρας καταγωγής του. Αυτή είναι μια εγγενής ρατσιστική θέση, αλλά χρησιμοποιείται συνήθως από τους αριστερούς για να φωνάζουν στους ιδεολογικούς τους αντιπάλους και να σιωπούν τις ανδρικές φωνές.
8) Το Νομικό Σύστημα κάνει Διακρίσεις κατά των Ανδρών
Και στις διαδικασίες διαζυγίου και της επιμέλειας των παιδιών, είναι ευρέως γνωστό ότι τα δικαστήρια ευνοούν σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες και κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ανδρών. Οι άνδρες συνήθως χτυπώνται με επαχθείς πληρωμές επιδόματος διατροφής, ακόμη και αν οι γυναίκες είναι σε θέση να εργάζονται και να κερδίζουν ένα καλό μισθό. Οι άνδρες λαμβάνουν μόνο την επιμέλεια των παιδιών τους σε περίπου 10 τοις εκατό των περιπτώσεων διαζυγίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ειρωνικό σχετικά με αυτό το σύστημα είναι ότι κατά κύριο λόγο έχει συσταθεί από άλλους άνδρες, τονίζοντας και πάλι πως ο πόλεμος για τους άνδρες έχει κηρυχτεί όχι από γυναίκες, αλλά από το ίδιο το κατά κύριο λόγο ανδροκρατούμενο καθεστώς.
9) Η Αρρενωπότητα ως βρώμικη λέξη
Η διαφωνούσα φεμινίστρια Camille Paglia έγραψε πρόσφατα ένα κομμάτι στην Wall Street Journal στο οποίο προειδοποίησε, "Αυτό που βλέπουμε είναι το πώς ένας πολιτισμός αυτοκτονεί." Η Paglia αναφερόταν στο πώς η χειραφέτηση των ανδρικών αρετών από το καθεστώς απειλεί να δημιουργήσει μαζική αποσταθεροποίηση της κοινωνίας λόγω των όλο και λιγότερο ανδρών που είναι σε θέση να καλύψουν παραδοσιακά "ανδρικούς" ρόλους στην αγορά εργασίας. Η Paglia δεικνύει στα σχολεία, την προσπάθεια να αρνηθούμε τις βιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, και τον χαρακτηρισμό της αριστεράς αμφιλεγόμενων απόψεων ως «ρητορική μίσους» ως παραδείγματα για το πώς η αρρενωπότητα σκόπιμα διαβρώνεται. "Ο Ανδρισμός είναι απλά να γίνεις κάτι που μιμείσαι από τις ταινίες. Δεν έχει μείνει τίποτα. Δεν υπάρχει χώρος για τίποτα ανδροπρεπές τώρα », προειδοποιεί η Paglia, προσθέτοντας ότι οι νέοι άνδρες δεν έχουν ''κανένα μοντέλο ανδρισμού."
10) Ενδοοικογενειακή βία κατά των ανδρών
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες έχουν πολλά δίχτυα ασφαλείας να στραφούν σε περίπτωση που πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, οι άνδρες δεν έχουν σχεδόν κανένα, παρά το γεγονός ότι η ενδοοικογενειακή βία κατά των ανδρών είναι ένα τεράστιο και αυξανόμενο πρόβλημα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, το 44 τοις εκατό των θυμάτων ενδοοικογενειακής κακοποίησης είναι άντρες, ενώ περισσότεροι παντρεμένοι άνδρες υφίστανται κακοποίηση στα χέρια της συζύγου τους, από ό,τι οι έγγαμες γυναίκες. Ενώ η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών συνεχώς τονίζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η ενδοοικογενειακή βία κατά των ανδρών είναι ένα πλήρες μη-ζήτημα.
Συμπέρασμα
Μια ολοκληρωτική κοινωνία μπορεί να επιβιώσει μόνο αν ο ανδρικός πληθυσμός έχει ευνουχιστεί, αποδυναμωθεί και στερείται πολιτικών δικαιωμάτων. Με αυτό το φυσικό προπύργιο ενάντια στην τυραννία να έχει αφαιρεθεί, η ελίτ μπορεί να συγκεντρώσει δύναμη και να συνεχίσει την κολεκτιβιστική τυραννία χωρίς αντίσταση. Αυτός είναι ο λόγος που οι άνδρες και η αρρενωπότητα είναι κάτω από επίθεση σε κάθε επίπεδο - και γιατί τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να πολεμήσουν αυτόν τον κοινό εχθρό.
Akomaadiaforos
0 Σχολίασε το Άρθρο...:
Δημοσίευση σχολίου