Εγώ τους λέω "σκουπίδια" !

Tους φωνάζουν αλήτες. Τους λένε χαμένα κορμιά. Τους αποκαλούν χαμένο χρόνο.

Μπορούν να βρουν χιλιάδες λέξεις σε όλες τις διαλέκτους.

Η ουσία είναι όμως μία. 

Είναι εκείνοι που σκορπίζονται. 

Που το εγώ τους είναι πιο πάνω από το εσύ/αυτός-ή/εμείς/εσείς/αυτοί/. 

Είναι αυτοί που αρέσκονται στο να πληγώνουν. 

Εκμεταλλεύονται καταστάσεις.

Πηδάνε κορμιά και ταυτόχρονα ψυχές. 

Βιάζουν τις ψυχές για να μαι ειλικρινής. Αυτές κανείς δεν τους ζήτησε να τις αγγίξουν.

Η επιβεβαίωση είναι για εκείνους το παν. 

Η μεγάλη λίστα γυναικών συνυφασμένη με ότι θεωρούν ότι πρέπει να διαθέτεις για να σε αποκαλούν ΑΝΤΡΑ.

Άνθρωποι δοσμένοι. Χαμένοι. Χιλιοχρησιμοποιημένοι σε ηδονικά σεντόνια. 

Είναι σαπισμένοι. Είναι λες και έχουν μια μεταδοτική ασθένεια. 

Νιώθεις πως ότι αγγίζουν το κολλούν με τη σαπίλα τους. 

Χάνονται σε ένα παραλήρημα του μυαλού τους. Του ναρκισσισμού τους. 

Δεν ξέρουν να δίνονται. Δεν ξέρουν να αγαπούν. Ενδιαφέρονται για τα φράγκα.

Για τη γκλαμουριά και το δήθεν.

Πως να ξέρεις να προσφέρεις όταν δεν έχεις μάθει καν να εκτιμάς αυτά που σου δίνουν;

Άτομα που δεν σέβονται, με μια δική τους λογική. Τόση ψευτιά μέσα τους. Λες και τους πότισαν με αυτή. Τόσο που πιστεύουν το ψέμα τους για αλήθεια. 

Είναι άτομα όχι άνθρωποι. Τους λείπει το βασικό συστατικό που λέγεται ανθρωπιά.

Δεν ξέρω λοιπόν πως αλλιώς τους αποκαλούν οι γύρω αυτούς.

Εγώ τα λέω σκουπίδια. Και όπως πάντα τα σκουπίδια να τα πετάτε!