Όσοι δεν πουλιούνται, βολεύονται αλλά μόνο σ' αυτους που ερωτεύονται μόνο,
μόνο σ' αυτούς φυτρώνουν κατάρτια στην πλάτη...
‘’Εκεί στην πλώρη μάτια μου χαράζει
μα εδώ στην πρύμνη πέφτει σκοτεινιά’’
Γιατί ότι με μάθανε μικρό για μένα και για σένα ήταν ψέμα…
‘’Πως γίνεται η φωτιά θα με ρωτήσεις μα εγώ δε έχω άλλες απαντήσεις’’
Μας μάθαν και στους δύο την ίδια γλώσσα… Μα κάνεις μας δεν καταλαβαίνει
Τελικά ίσως μόνο με πράξεις να μπορούμε να μιλάμε πια…
‘’Εσύ γεννιέσαι κάθε μέρα και περπατάς μες στον αέρα’’
Φοβάμαι πως μόνο εγώ με καταλαβαίνω… μα περισσότερο φοβάμαι πως το ίδιο νιώθουν και όλοι οι άλλοι!
‘’εσύ πετάς μες στα όνειρα σου και δεν ακούς- και δεν ακούς τα βήματα σου’’
Τι ουτοπία έχω τελικά στο κεφάλι μου μέσα που δεν μπορώ να συμφωνήσω με κανέναν σας? Γαμώ τις φοβίες και τα πρέπει… τα στερεότυπα και τους θεσμούς όλα αυτά που μου ενοχλούν τα όνειρα και σταματούν τις σκέψεις…
‘’Πάνω στο χέρι μου χωράς να περπατήσεις κι εγώ στα δυο τα μάτια σου χωρώ’’…
Όταν πρέπει να λογοδοτήσω για κάθε τι διαφορετικό και να σεβαστώ ότι εμποδίζει την ελευθερία μου… Όταν πρέπει να πείσω κάποιον πως η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα! Όταν ο κόσμος λέει.. Όταν η ανασφάλεια σου είναι το κύριο συναίσθημα κρύβοντας ακόμα και την πιο όμορφη σκέψη σου! Όταν δεν πιστεύεις αυτά που νιώθω γιατί δεν πατάω στο ‘’κείμενο…’’
Όταν εγωιστής είναι εκείνος που ζητά πολλά… Κι όχι αυτός που δεν δίνει δεκάρα!
Όταν όταν όταν………….όταν δεν ξέρεις ούτε με πράξεις να μιλάς!
‘’Το ξέρω, μ' αγαπάς θα μ' απαντήσειςμα εγώ δεν έχω άλλες ερωτήσεις’’
Υ.Γ.Θα αφιέρωνα μια ζωή για να με καταλάβεις μα ούτε μια στιγμή για να απολογηθώ…
0 Σχολίασε το Άρθρο...:
Δημοσίευση σχολίου