ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
loading...

Ο καρκίνος του μαστού - Οδηγίες και Αυτοεξέταση

8:57 μ.μ.

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος καρκίνος των γυναικών στον Δυτικό κόσμο.
Συμβαίνει όταν κάποια κύτταρα του μαστού χάνουν τον έλεγχο του πολλαπλασιασμού και διαιρούνται ανεξέλεγκτα.
Τα κύτταρα αυτά έχουν την δυνατότητα να διασπάσουν - διηθήσουν κάποιους φυσιολογικούς ανατομικούς φραγμούς του μαστού και να διασπαρούν στο υπόλοιπο σώμα.

Κάθε καρκίνος έτσι και αυτός του μαστού συμβαίνει λόγω κάποιας γενετικής ανωμαλίας σε κάποιο κύτταρο. Παρότι η αιτία βρίσκεται σε επίπεδο γονιδίων, μόνο το 5-10% των καρκίνων του μαστού κληρονομούνται από τους γονείς. 
Οι περισσότεροι καρκίνοι στον μαστό οφείλονται σε κάποια γονιδιακή βλάβη που συμβαίνει κατά τη διάρκεια ζωής του ατόμου.


ΠΟΙΟΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ
Ο κίνδυνος να αναπτύξει μια γυναίκα καρκίνο στον μαστό αυξάνει με την ηλικία. Έτσι ενώ μέχρι την ηλικία των 39 ετών ο κίνδυνος είναι μόλις 0,5%, στις ηλικίες 40-59 ετών ο κίνδυνος φτάνει το 4% (δηλαδή 1 στις 25 γυναίκες θα αναπτύξει καρκίνο στο μαστό). 
    Από την  ηλικία των 60 και άνω, ο κίνδυνος αυτός φτάνει το 7% (περίπου 1 στις 15 γυναίκες).
    Άλλοι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του μαστού είναι:
  • Η κληρονομικότητα - Οι κόρες, οι αδερφές ή οι μητέρες γυναικών που ανέπτυξαν καρκίνο μαστού και ιδιαιτέρως σε νεαρή ηλικία (<50 ετών), έχουν αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν και οι ίδιες
  • Συγγενείς γυναικών που παρουσίασαν καρκίνο και στους δύο μαστούς
  • Επανειλημμένη εμφάνιση στην ίδια οικογένεια στο παρελθόν καρκίνου μαστού ή ωοθηκών
  • Γυναίκες με πρώιμη έναρξη εμμήνου ρύσης
  • Γυναίκες με καθυστερημένη εμμηνόπαυση
  • Γυναίκες που λαμβάνουν οιστρογόνα τουλάχιστον 5 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση
  • Γυναίκες που δεν γέννησαν ή τουλάχιστον δεν είχαν μία τελειόμηνη κύηση
  • Παχυσαρκία
  • Συχνή χρήση αλκοόλ
  • Κάπνισμα
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ 

Ο γυναικείος μαστός αποτελείται από το αδενικό τμήμα (τα λοβία, μέσα στα οποία γίνεται η παραγωγή του γάλακτος μετά τον τοκετό), το εκφορητικό κομάτι (οι γαλακτοφόροι πόροι, μέσω των οποίων μεταφέρεται το γάλα στην θηλή) και τα υπόλοιπα τμήματά του είναι στοιχεία τα οποία συντελούν στην στήριξη του αδένα στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα.     
Γύρω από τον μαστό υπάρχουν οι επιχώριοι λεμφαδένες, στους οποίους αποχετεύεται η λέμφος που παράγεται στον κάθε μαστό.

ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ ΜΑΣΤΩΝ

Η αυτοεξέταση μαστών είναι ο πιο εύκολος και ανώδυνος τρόπος για να εξετάζουν όλες οι γυναίκες το στήθος τους. Ένας τρόπος που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και στην πλήρη ίαση των γυναικών που πάσχουν από τη νόσο αυτή.

Κάθε πότε πρέπει να ψηλαφώ το στήθος μου;

Μία φορά το μήνα , αμέσως μετά την περίοδο. Ιδανικές μέρες είναι από την 8η-10η μέρα του κύκλου γιατί τότε είναι κατά κανόνα οι μαστοί πιο μαλακοί και λιγότερο ευαίσθητοι. Οι γυναίκες που βρίσκονται μετά την εμμηνόπαυση εξετάζουν το στήθος τους την πρώτη μέρα κάθε μήνα.

Πώς πρέπει να γίνεται η εξέταση;

Πρώτα εξετάζουμε το στήθος οπτικά και μετά ψηλαφητικά.

Πώς γίνεται η οπτική εξέταση;

Καθόμαστε μπροστά στον καθρέφτη με τα χέρια μας κάτω και παράλληλα με το σώμα μας. Παρατηρούμε εάν έχει εμφανιστεί κάτι ασυνήθιστο στην περιοχή των μαστών. Μην τρομάξετε εάν διαπιστώσετε ότι ο ένας σας μαστός είναι λίγο μεγαλύτερος από τον άλλο. Σε πολλές γυναίκες συμβαίνει αυτό χωρίς να σημαίνει ότι υπάρχει κάποια παθολογία. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι εάν υπάρχει οποιαδήποτε αλλαγή στο μέγεθος ή στο σχήμα των μαστών καθώς επίσης εάν υπάρχει κάποιο εξόγκωμα , εισολκή (τράβηγμα του δέρματος προς τα μέσα) ή ερυθρότητα στη περιοχή του δέρματος ή της θηλής. Η εξέταση αυτή επαναλαμβάνεται με τα χέρια όρθια ή πίσω από το κεφάλι και έπειτα με τα χέρια τοποθετημένα στη μέση πιέζοντας με δύναμη τη λεκάνη ώστε να σφίγγουν οι μύες του στήθους.

Πώς γίνεται η ψηλαφητική εξέταση;

Αμέσως μετά την οπτική παρατήρηση του στήθους ακολουθεί η ψηλάφηση του. Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και βάζουμε το ένα χέρι πίσω από το κεφάλι μας και με το άλλο χέρι ψηλαφούμε τον απέναντι μαστό. Δηλαδή εάν έχουμε βάλει το δεξί χέρι πίσω από τα κεφάλι, με το αριστερό μας χέρι ψηλαφούμε τον δεξιό μας μαστό και αντιστρόφως.
Η εξέταση γίνεται χρησιμοποιώντας τα τρία μεσαία δάκτυλα των χεριών μας. Κάνουμε κυκλικές κινήσεις "σαρώνοντας" όλο το μαστό από έξω προς τα μέσα και από πάνω προς τα κάτω σε όλη του την επιφάνεια (εγκλωβίζουμε το μαστό ανάμεσα στα δάκτυλά μας και στα οστά του θώρακα).
Αφού έχουμε τελειώσει την ψηλάφηση των μαστών μας, στο τέλος πιέζουμε τη θηλή του κάθε στήθους. Εάν δούμε κάποιο έκκριμα , καθαρό ή με αίμα ή κάθε άλλου είδους υγρό από τη θηλή όπως και οποιοδήποτε εύρημα στον μαστό θα πρέπει να ενημερώνουμε αμέσως τη γυναικολόγο μας.

ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Οι καλοήθεις παθήσεις του μαστού αποτελούν μια ομάδα βλαβών οι οποίες αποκαλύπτονται κατά την κλινική και απεικονιστική εξέταση του μαστού. Συνήθως εμφανίζονται κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας. Σπανιότερα πριν την εφηβεία και κατά την εμμηνόπαυση. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία η βλάβες αυτές δεν είναι προκαρκινικές και δεν παρουσιάζουν μεγάλο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού. Υπάρχουν όμως μερικές καλοήθεις παθήσεις , οι οποίες παρουσιάζουν σχετικά αυξημένο κίνδυνο για να αναπτύξει μια γυναίκα καρκίνο μαστού. Γι’ αυτό το λόγο κρίνεται απαραίτητη η συχνή εξέταση του μαστού τόσο από την ίδια την γυναίκα όσο και από τους ειδικούς.

ΙΝΟΑΔΕΝΩΜΑ

Είναι ένας καλοήθης όγκος που εμφανίζεται κυρίως σε νεαρές ηλικίες (15-35 ετών). Έχει ελαστική σύσταση, είναι ευκίνητος κατά την ψηλάφηση και μπορεί να υπάρχει στον ένα ή και στους δύο μαστούς. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να μεγαλώσει λόγω των υψηλών ποσοστών των οιστρογόνων . Εφόσον το ογκίδιο είναι μικρό , δεν μεγαλώνει και δεν πονάει τότε δεν υπάρχει λόγος να αφαιρεθεί.

ΚΥΣΤΕΙΣ

Είναι μορφώματα στο μαστό γεμάτα με υγρό . Έχουν ομαλή υφή και συνήθως είναι κινητές και επώδυνες. Εμφανίζονται σε νέες γυναίκες (20-30 ετών). Στη δημιουργία τους συμβάλουν οι ορμόνες και για αυτό το λόγο συνήθως εξαφανίζονται στην εμμηνόπαυση.

ΙΝΟΚΥΣΤΙΚΗ ΜΑΣΤΟΠΑΘΕΙΑ

Η ινοκυστική μαστοπάθεια αποτελεί άγνωστης αιτιολογίας καλοήθη πάθηση του μαστού. Είναι η συχνότερη πάθηση του μαστού σε γυναίκες ηλικίας 35-50 ετών. Συχνά προκαλεί άλγος στο μαστό, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πάρα πολύ έντονο, καθώς και έκκριση από τη θηλή. Γίνονται αντιληπτά ως μικρά οζίδια.
Προδιαθεσικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση της πάθησης αυτής μπορεί να είναι η καθυστερημένη εμμηναρχή, η χορήγηση αντισυλληπτικών δισκίων , η παρατεταμένη χρήση οιστρογόνων κ. α. Τα συμπτώματα που προκαλεί συνήθως είναι μασταλγία, ψηλαφητά οζίδια, έκκριση από τη θηλή.

Η διάγνωση είναι κλινική, εργαστηριακή και χειρουργική.
Κλινική: με την ψηλάφηση του μαστού διαπιστώνεται η ευαισθησία του και η ύπαρξη μέσα σε αυτόν κάποιων οζιδίων που αναφέρει η πάσχουσα. Τα οζίδια αυτά έχουν ποικίλο μέγεθος , σαφή όρια, και είναι ευκίνητα.
Εργαστηριακή: η εργαστηριακή διάγνωση της ινοκυστικής περιλαμβάνει κυρίως τη μαστογραφία και ο υπέρηχος μαστού. Πολλές φορές μπορεί να γίνει μαγνητική τομογραφία ή και αξονική τομογραφία.
Εγχειρητική: μπορεί απλά να παρακεντηθεί ή ακόμα και να αφαιρεθεί.
Η θεραπεία της ινοκυστικής μαστοπάθειας είναι χειρουργική και συντηρητική.

ΘΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΦΟΡΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Είναι μια καλοήθης διεργασία όπου υπάρχει υπερπλασία του επιθηλίου των γαλακτοφόρων πόρων και δημιουργεί έκκριση υγρού που λιμνάζει μέσα σε αυτούς. Εμφανίζεται κυρίως στην αναπαραγωγική ηλικία. Σπάνια πριν τα 30 και μετά τα 60 έτη. Συχνότερη ηλικία εμφάνισης είναι από 40-50 έτη. Η διάγνωση γίνεται με κλινική και εργαστηριακή εξέταση καθώς και κατά την χειρουργική αφαίρεση.

ΔΙΑΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Οι συχνότερες διαπλαστικές παθήσεις του μαστού είναι:
ΑΜΑΣΤΙΑ: Είναι η συγγενής έλλειψη των μαστών που μπορεί να συμβαίνει στον ένα ή και στους δύο μαστούς. Συχνότερα το συναντάμε στον ένα μαστό.
ΑΘΗΛΙΑ: Είναι η έλλειψη της θηλής και της θηλαίας άλω.
ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΕΙΣΟΛΚΉ ΤΗΣ ΘΗΛΗΣ: Όταν η θηλή αντί να προβάλει προς τα έξω, είναι προς τα μέσα. Συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες με μεγάλο στήθος.
ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΙ ΜΑΣΤΟΙ Ή ΘΗΛΕΣ: Όταν υπάρχουν παραπάνω από δύο μαστοί ή παραπάνω από δύο θηλές.
ΨΕΥΔΟΜΑΣΤΙΑ: Όταν αναπτύσσεται η θηλή και η θηλαία άλως χωρίς να υπάρχει μαζικός αδένας.
ΑΝΙΣΟΜΑΣΤΙΑ: Είναι η ύπαρξη φυσιολογικής ανάπτυξης του ενός μαστού και υπολειπόμενης ανάπτυξης του άλλου. 


ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Ο καρκίνος του μαστού προκαλείται από τη βλάβη των κυττάρων του μαστού, τα οποία αυξάνονται δημιουργώντας κακοήθη όγκο. Ο καρκίνος του μαστού είναι η συνηθέστερη αιτία θανάτου των νεαρών γυναικών στις μέρες μας. Δυστυχώς 1 στις 10 γυναίκες θα νοσήσουν από αυτή τη νόσο. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα είναι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
όζος (πολύ μικρό ογκίδιο ) στο στήθος, ο οποίος είναι ψηλαφητός
ένα ή περισσότερα μικρά οζίδια στην περιοχή της μασχάλης(λεμφαδένες)
αλλαγή του δέρματος του μαστού (ερεθισμός, κοκκίνισμα, όψη σαν φλοιός πορτοκαλιού)
αλλαγή στην εικόνα της θηλής του μαστού (εισολκή της θηλής).
έκκριση υγρού από τη θηλή.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
το οικογενειακό ιστορικό
η παρατεταμένη έκθεση σε οιστρογόνα, όπως στη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (η οποία όμως προφυλάσσει τις γυναίκες από άλλες σοβαρές παθήσεις) και η πρώιμη έναρξη της εμμήνου ρύσεως και η καθυστερημένη εμμηνόπαυση .
η ηλικία (οι γυναίκες μετά τα 40 πρέπει να κάνουν τακτικά μαστογραφία)
οι αλλαγές στα γονίδια BRCA1 ή BRCA2, τα οποία σχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού
η πρώτη εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία
η έκθεση σε βλαβερή ακτινοβολία
η παχυσαρκία
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Αρχικά συνήθως ο όγκος εντοπίζεται με ψηλάφηση και στη συνέχεια γίνονται εξετάσεις όπως:
υπερηχογράφημα μαστού
μαστογραφία
μαγνητική τομογραφία
βιοψία, εξετάζεται δηλαδή μικροσκοπικά ιστός ή υγρό που έχει αφαιρεθεί από το μαστό
Πώς αντιμετωπίζεται;

Ο καρκίνος του μαστού ανήκει στην κατηγορία των καρκίνων που συνήθως αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά, ειδικά αν η διάγνωση είναι έγκαιρη. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με ακτινοβολία, με χημειοθεραπεία με ορμονικά φάρμακα ή με χειρουργική επέμβαση.

Πώς μπορεί να προληφθεί;

Είναι απολύτως απαραίτητο κάθε γυναίκα να ψηλαφεί μόνη της τους μαστούς της μία φορά το μήνα ,μετά την περίοδο(7η -11η μέρα του κύκλου).Οι περισσότεροι όγκοι έχουν βρεθεί από τις ίδιες τις γυναίκες! Αδιαμφισβήτητα πρέπει από την ηλικία των 20 ετών να γίνεται μία τουλάχιστον ψηλάφηση το χρόνο και από τον γυναικολόγο, η οποία να συνοδεύεται και από υπερηχογράφημα μαστών. Σε ηλικία 35-40 ετών πρέπει να γίνεται η πρώτη μαστογραφία(αναφοράς) την οποία κρατάει η γυναίκα στο αρχείο της για σύγκριση με τις επόμενες μαστογραφίες. Μετά τα 40 έτη πρέπει να γίνεται εκτός από μαστογραφία μια φορά το χρόνο, κάθε χρόνο, και υπερηχογράφημα και ψηλάφηση μαστών από τον ειδικό ιατρό. Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης αυτού του τύπου καρκίνου καλό είναι να υιοθετήσετε έναν υγιή τρόπο ζωής, που να περιλαμβάνει σωστή διατροφή και άσκηση και πρόληψη της παχυσαρκίας. Επιλέξετε επίσης να γίνετε μητέρες πριν την ηλικία των τριάντα ετών και προτιμάτε να θηλάζετε το μωρό σας.


ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ    

Κάθε γυναίκα, από την ηλικία των 20 ετών πρέπει να κάνει αυτοεξέταση των μαστών τουλάχιστον μία φορά το μήνα, ενώ θα πρέπει να επισκέπτεται τον ιατρό της για κλινική εξέταση των μαστών κάθε 3 χρόνια.
Από την ηλικία των 40 και μετά, η κλινική εξέταση από ιατρό θα πρέπει να γίνεται κατ’ έτος, ενώ πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και μία μαστογραφία.
Ο ετήσιος μαστογραφικός έλεγχος θα πρέπει να αρχίζει ακόμη νωρίτερα, μετά από εντολή του ειδικού ιατρού, σε γυναίκες με κληρονομικό ιστορικό καρκίνου του μαστού.

Ο ετήσιος μαστογραφικός έλεγχος έχει βρεθεί από μελέτες ότι μειώνει την θνησιμότητα από τον καρκίνο του μαστού κατά 24%. Αυτό είναι σημαντικότατο νούμερο, αν αναλογιστούμε ότι ο καρκίνος του μαστού είναι για τις γυναίκες, ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος και αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στις Δυτικές κοινωνίες.
Άλλες μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διάγνωση νοσημάτων του μαστού είναι το υπερηχογράφημα (U/S) και η μαγνητική τομογραφία (MRI) των μαστών.


ΤΥΠΟΙ ΚΑΡΚΙΝΩΝ ΜΑΣΤΟΥ

Α. ΠΟΡΟΓΕΝΕΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΜΑΣΤΟΥΠορογενές καρκίνωμα in situ (DCIS)

Αποτελεί την πιο πρώιμη μορφή καρκίνου του μαστού, πολλές φορές αναφέρεται και σαν στάδιο 0 και δεν απειλέι την ζωή της ασθενούς εφόσον αντιμετωπιστεί εγκαίρως και σωστά.
Οι γυναίκες που αντιμετωπίσθηκαν για πορογενές καρκίνωμα in situ στο παρελθόν, έχουν αυξημένο κίνδυνο (25-50%) να αναπτύξουν κάποια μορφή διηθητικού καρκίνου στο μέλλον, γι' αυτό βρίσκονται στην ομάδα επαγρύπνησης όπως λέμε, με τακτικό κλινικό και μαστογραφικό προληπτικό έλεγχο.
Κάποιες από αυτές πρέπει να λαμβάνουν ορμονοθεραπεία, η οποία υπό ορισμένες συνθήκες μειώνει αυτόν τον κίνδυνο.



Στάδια εξέλιξης προς διηθητικό καρκίνωμα



Διηθητικό πορογενές καρκίνωμα (IDC)
Είναι η συχνότερη μορφή και αποτελεί το 80% των διηθητικών καρκινωμάτων του μαστού.


Β. ΛΟΒΙΑΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΜΑΣΤΟΥ

Αποτελεί το 10-15% του συνόλου των καρκινωμάτων του μαστού. Τα τελευταία χρόνια, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους αυξάνει η συχνότητά του, κυρίως στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Είναι αρκετά συχνά πολυεστιακό στον ίδιο ή και στους δύο μαστούς.
    Επειδή η ανάπτυξή του δεν είναι εστιακή, στα αρχικά στάδια δεν σχηματίζει ψηλαφητά ογκίδια, πράγμα που κάνει την διάγνωσή του με ψηλάφηση ιδιαίτερα δύσκολη. 


ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ



Α.ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Επεμβάσεις διατήρησης του μαστού



Η τεταρτεκτομή είναι μια άλλη μορφή επέμβασης με διατήρηση του μαστού και σημαίνει ότι θα αφαιρεθεί το 1/4 του μαστού που περιέχει τον όγκο.    Όποια μορφή περιορισμένης εκτομής κι αν επιλεγεί, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι ο όγκος θα αφαιρεθεί σε υγιή όρια (αριστερή εικόνα).



Μαστεκτομή:Υπάρχουν διαφόρων ειδών επεμβάσεις που ονομάζονται μαστεκτομές. Όλες προϋποθέτουν την αφαίρεση ολόκληρου του αδένα του μαστού.




Β. ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΟΡΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ


Η χημειοθεραπεία εφαρμόζεται σε ορισμένες ασθενείς που χειρουργήθηκαν για καρκίνο του μαστού, μετά την μαστεκτομή, ανάλογα με τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης.    Έχει σαν σκοπό να "αποστειρώσει" τον οργανισμό και να σκοτώσει κάποια καρκινικά κύτταρα που πιθανόν έχουν ξεφύγει από τον μαστό και κυκλοφορούν στο υπόλοιπο σώμα, χωρίς να είναι εμφανή.    Τα σύγχρονα χημειοθεραπευτικά φάρμακα είναι πολύ ασφαλή και αποτελεσματικά, ενώ υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αποφευχθούν κάποιες ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως το χάσιμο των μαλλιών.


Η ορμονοθεραπεία αποτελεί μια άλλη μορφή θεραπείας που εφαρμόζεται σε συνδυασμό με τις άλλες μεθόδους.     Μετά την εκτομή του ο όγκος ελέγχεται στο εργαστήριο για την παρουσία επάνω στα καρκινικά κύτταρα ορμονικών υποδοχέων.
Εάν υπάρχουν τέτοιοι υποδοχείς τότε χρησιμοποιούμε συγκεκριμένα φάρμακα που τους μπλοκάρουν και σταματούν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.




Γ. ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ



Η ακτινοθεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική και στοχευμένη θεραπεία με την οποία καταστρέφονται υπολειπόμενα καρκινικά κύτταρα μετά το χειρουργείο.
Με την ακτινοθεραπεία επιτυγχάνεται μείωση των υποτροπών της νόσου στον μαστό που έχει διατηρηθεί κατά 50-66%.
 Η ακτινοθεραπεία κατά κανόνα δεν μας χρησιμεύει όταν γίνεται ολική μαστεκτομή, εκτός εξαιρέσεων.



ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ



Η πλαστική αποκατάσταση του μαστού μετά την μαστεκτομή, είναι κάτι που μπορεί να γίνει στον ίδιο ή σε δεύτερο χρόνο.
Ο ογκολόγος χειρουργός μαζί με τον πλαστικό χειρουργό και την ασθενή θα πρέπει να συζητήσουν διεξοδικά το θέμα πριν το χειρουργείο, ώστε να γίνει ο σωστός σχεδιασμός εξ αρχής, που εγγυάται το άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.
Οι πλαστικές αποκαταστάσεις που μπορούν να γίνουν είναι πολλές, ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές.



Παναγιώτης Κ. Γλεντής MD , Ειδικός Χειρουργός
Φωκίδος 14, Αμπελόκηποι
Τ.Κ. 11526
Τηλ. 210-7779180
Fax: 210-7779109

1 Σχολίασε το Άρθρο...:

  1. Θέλω να κάνω χειρουργική επέμβαση του μαστού μείωση. Τουρκία mezdeği dr ali, αλλά δεν ξέρω περίπου.
    Meme estetiği

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ