.jpg)
Κάποιος κάποτε αναρωτήθηκε: " ο χρόνος κυλά ή εμείς περνάμε μέσα από το χρόνο;"
Ένα είναι το σίγουρο: πως ότι και να ίσχυε τίποτα δε μας περιμένει.
Περνάνε τα χρόνια και η ζωή συνεχίζει ακάθεκτη...
Τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια... καθημερινά....
Και εμείς πρέπει να πάρουμε σωστές αποφάσεις! Αλλά και ποιος ξέρει ποιες είναι οι σωστές;
Πάντα ακούω ανθρώπους να σκέφτονται: "αν έκανα αυτό τότε εκείνο", "και γιατί εκείνο έτσι και όχι αλλιώς..."
Ψάξε άνθρωπε! Μα όσο και αν ψάξεις οι αποφάσεις σου σε φέραν ακριβώς στο σημείο που είσαι!
Ή θα τολμήσεις να διορθώσεις αυτό που έκανες λάθος ή θα παραμείνεις να σκέφτεσαι αν και γιατί.
Η ζωή θέλει ρίσκο... αν δεν είσαι έτοιμος να χάσεις το λιμάνι από τα μάτια σου λέει ένα ρητό μην περιμένεις να ανακαλύψεις νέους προορισμούς!
Θυμάμαι μια φορά που καθόμουν στο λιμάνι και αποφάσισα να τραβήξω αντίθετα!
Το έχασα από τα μάτια μου... κ ξάφνου είδα πολλές στεριές...
Δεν χρειάζεται να κοιτάς πολύ μακριά αρκεί να κοιτάς δίπλα σου... ή έστω μπροστά σου.
Όταν είχα πει κάποτε πως όλα είναι δρόμος σαν την ομώνυμη ταινία δεν απείχε καθόλου από το όλα είναι θέμα επιλογών.... σαν δρόμος είναι και αυτές....
Σταυροδρόμια, στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες, αδιέξοδα...
Το τι θα διαλέξεις να διανύσεις εξαρτάται από σένα. Από κανέναν άλλον.
Δεν ανήκουμε πουθενά παρά μονάχα στον εαυτό μας, όσο εγωιστικό και αν ακούγεται.
Είδα πολλές φορές ανθρώπους να μου ζητάνε συγνώμη, μα τι σημασία είχε;
Λύτρωση γι' αυτούς ήταν... τύψεις που θέλαν να απαλύνουν...
Είδα ανθρώπους να λένε πως τους λείπω, πως με σκέφτονται.... μα που ήταν όλο εκείνο το καιρό που με σκέφτονταν...;; (πως σκέφτεσαι κάποιον και δεν του στέλνεις ένα μήνυμα, δεν τον παίρνεις ένα τηλέφωνο;). Άρα; ποιος φταίει όταν κάποιος μας λείπει; Εμείς που δεν σηκώνουμε το "κουλό" μας το χεράκι...
Είδα ανθρώπους να μοιράζονται το κρεβάτι τους με γυναίκες που δεν αγαπούσαν αλλά περνούσαν καλά μαζί τους και τους αρκούσε.... κανείς δεν θέλει τη μοναξιά - η επιλογή που σου έλεγα -
Είδα ανθρώπους να ψάχνουν το άλλο τους μισό σε λάθος μάτια... και αυτά τα μάτια γεμάτα απόρριψη... και αναρωτιούνταν τι κάναν λάθος...- το λάθος ήταν στον άνθρωπο που επέλεγαν -
Είδα ανθρώπους να διαλύουν σχέσεις για να κυνηγήσουν άπιαστα πολλές φορές όνειρα, αυτούς όμως τους θαύμαζα...αυτοί ήταν που τόλμησαν να κυνηγήσουν ένα όνειρο και ας έχαναν τα πάντα... και ας έμεναν μόνοι μετά γιατί απλά δεν πέτυχε. Αλλά έκαναν αυτό ακριβώς που ήθελαν.
Είδα ανθρώπους να μιλούν για αγάπη χωρίς να ξέρουν για τί μιλούν... λίγοι ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει αγαπώ αληθινά!
Και αγαπώ φίλε μου σημαίνει θέλω ο άλλος να είναι ευτυχισμένος... να χαμογελά και ας μην τον έχεις... να τον νοιάζεσαι και όχι να του βάζεις τρικλοποδιές για να τον πείσεις πως μαζί σου θα ναι ευτυχισμένος.
Κατάλαβες λοιπόν τι είναι η ζωή;
Λίγος χρόνος που κυλά ή περνάμε μέσα του, καλούμαστε να κάνουμε επιλογές και μέσα από αυτές τις επιλογές άλλοι θα ναι περισσότερο ευτυχισμένοι άλλοι λιγότερο...
Αν λοιπόν δεν είσαι σε θέση να κυνηγήσεις αυτά που θες μην ρωτάς γιατί ποτέ δεν τα κατάφερες!
Η ζωή σκονάκια δεν δέχεται... ή γράφεις...ή αντιγράφεις και χάνεις για πάντα την ευκαιρία να μάθεις τι ήσουν ικανός να κάνεις....
© Παναγιώτα η Αθεράπευτη
