Αναγκαστική προσγείωση!

Βγαίνετε....σε ποθεί....σε διεκδικεί....

Ερωτεύεσαι λίγο λίγο την εικόνα του... 

Σε παίρνει τηλέφωνα...σου κάνει βίντεοκλήσεις...

Μέχρι εκείνη την ώρα που σε κατακτά....(σκέφτεσαι ξέρει να διεκδικεί).... για τουλάχιστον ένα μήνα μπορεί και να ναι αυτός ο άνθρωπος που γνώρισες.

Ρίχνεις τα τείχη της άμυνάς σου και μετά τσα! σου παρασουσιάζεται! Ποιος;; ο άλλος του εαυτός.

Μένεις αποσβολωμένη. Σε νιώθω καλή μου ένα πρώτο σοκ το παίρνεις.

Δεν είναι αυτός που ερωτεύτηκες.

Η ωριμότητα που διατυμπάνιζε πως διαθέτει πάει περίπατο. Κάνει φτερά.

Ξαφνικά είναι όσο είναι και θέλει να ζήσει τη ζωή. Μαζί με εσένα φυσικά αλλά και χωρίς εσένα.

Τι; δεν καταλαβαίνεις;; γιατί κουκλίτσα μου;; γιατί ;;;επειδή είναι λίγο ακαταλαβίστικο όλο αυτό;;

Βρε το παιδί στο λέει ελληνικά δεν μπορεί να μοιράσει το χρόνο του. 

Δεν γίνεται να βάλει τη ζωή του σε πρόγραμμα. Το χεις;;

Ούτε μπορεί να καταλάβει όλα όσα ζητάς. Μη γίνεσαι παράλογη στις λογικές των άλλων. Σε παρακαλώ κάνε τη χάρη αυτή στον εαυτό σου.

Όταν το εμπεδώσεις λοιπόν προσγείωσε το ροζ σου σύννεφο γιατί τα καύσιμα τελειώνουν και προβλέπω ανώμαλη προσγείωση.