Δεν ξέρω φίλε, βλέπεις; ακούς;

Δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα τους φίλε.
Ή μάλλον καταλαβαίνω αλλά δε κολλά στην προσωπικότητά μου.

Βλέπεις φίλε; οι λέξεις μαλάκας, γαμάω, ρε, μωρή, κτλ είναι η γλώσσα τους.
Μια γλώσσα χυδαία. Μια γλώσσα ανθρώπων που δεν θέλησαν να μιλάνε ανθρώπινα.

Μιλάνε χύμα για να γίνονται αρεστοί. Ή για να περάσει η ώρα. Ή για να το παίξον κουλ.
Μιλάνε μεταξύ τους σα να μην υπάρχει κόσμος γύρω τους. ακούς;

Πουλάνε τάχα μου εξυπνάδα.
Ωραία εξυπνάδα ε; Γεμάτη βρισιές και υποβιβασμούς.

Δεν ξέρω φίλε. Δεν ξέρω σε τι κοινωνία μεγαλώνουν τα παιδιά πλέον.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι μεγαλώσα σε άλλα χρόνια.
Σε άλλη ηθική. Σε άλλες αξίες.

Μιλάω μια άλλη γλώσσα.
Μια γλώσσα που τους ακούγεται ξενέρωτη πολλές φορές αλλά μια γλώσσα που απευθύνεται στην μειοψηφία.

Δεν μπορούν όλοι να ακολουθήσουν το διαφορετικό. Γι αυτό μένουν σε αυτά που αντέχουν και μπορούν να καταλάβουν.
Ωραία η γελοιότητα των πολλών αλλά θαυμαστή η σοβαρότητα των τρελών.